Aleksander Kwaśniewski od dziecka przez matkę znał burzliwą historię jego ojca, który był legendarnym bohaterem antykomunistycznego ruchu w wolnej Polsce. W biografiach i wywiadach Kwaśniewski często wspomina swojego ojca, Mariana Kwaśniewskiego.
Marian Kwaśniewski dorastał w ubogiej rodzinie robotniczej i od młodości interesował się polityką. Udało mu się wywalczyć godną posadę w lokalnej administracji, jednak jego poglądy na temat przyszłego Polski nie były zgodne z wizjami oficjalnie państwowymi. Wkrótce po nieudanym zamachu majowym Marian Kwaśniewski został aresztowany przez siły bezpieczeństwa państwa i skazany na pięć lat więzienia.
Jego domownicy wciąż tęsknili za Mariana, a on sam nic tak bardzo nie chciał jak powrócić do domu. Trzy lata po rozpoczęciu kary, Marian wrócił do rodzinnego domu i od tego momentu, oprócz ciężkiej pracy, poświęcał się polityce opozycyjnej wobec rzeczywistości komunistycznej.
Aleksander Kwaśniewski zawsze miał nadzieje, że jego ojciec, mimo szykan ze strony władzy, będzie mógł pokazać Polakom swoje pełne pasji serce. Gdy umarł w 1969 roku Marian był czcionym bohaterem narodowym, a Aleksander został przeznaczony do kontynuowania jego spuścizny {essence}. To od niego rozpoczyna się dalsza historia walki o lepszą jutro dla Polski.
Aleksander Kwaśniewski to dzisiaj postać bardzo znana i szanowana w Polsce. Jednak jego dzieciństwo było naznaczone nie tylko wybitnymi osiągnięciami, ale i burzliwą sytuacją życiową. Tak było dzięki historii jego ojca.
Stanisław Kwaśniewski, ojciec Aleksandra, odbywał żołnierską służbę w czasie II wojny światowej. Był dwukrotnie w niewoli, co skończyło się dla niego dramatycznie – podczas pobytu we Francji został aresztowany przez Gestapo. Jego losem stało się więzienie, a po wyjściu stał się obywatelem silnie uwikłanym w komunistyczne rzeczywistości powojennej.
Stanisław Kwaśniewski zaszedł znacznie dalej niż większość, osiągając stanowisko szefa Polskich Sił Powietrznych, jednak taki postęp przysporzył mu sporo problemów. Przeniknięcie do sfer politycznych nie było bezbolesne – dawne relacje i powiązania okazały się doskonałym materiałem do tajnych donosicielstw, badających prawdziwe sympatie Stanisława.
Kwaśniewskich para osób odizolowała się od kraju i zamieszkała w Barcelonie oraz Paryżu, gdzie ojciec Aleksandra Kwaśniewskiego podjął się pracy jako menuisier (stolarza). Chociaż trudno powiedzieć, czy miał jakikolwiek polityczny cel, ten moment zdecydowanie zmienił los jego syna – to wówczas miał miejsce pierwszy kontakt Aleksandra ze środowiskiem socjalistycznym.
Mimo tego burzliwego bagażu rodzinnego full 18 lat później syn Stanisława Kwaśniewskiego sam mógł być prezydentem Polski! Te 17 lat okresem burzliwego rozwoju i ciężkiej pracy, który doprowadził go do tego samego miejsca, gdzie kiedyś stać chciał jego ojciec – na samym szczycie państwowej sceny politycznej.
Biorąc to pod uwagę można łatwo zrozumieć aktywne uzupełnianie braku obecności ojca poprzez pochodzeniu z rodzinnego miasta Gostynina oraz oddaniu swojej działalności lokalnym spoiwom tego regionu. Dziennikarze i biografowie czujnie badający biografi Aleksandra docenili tak przesunięte focus sympatii i akceptacji grand-fater markera nauki do samego prezesa Rady Ministrów RP!
Aleksander Kwaśniewski jest znanym politykiem, byłym prezydentem Polski i przewodniczącym Unii Europejskiej. Mniej jednak wiadomo o burzliwym życiu jego ojca, który stał się wyznacznikiem dla przyszłej drogi do wielkości syna.
Marian Kwaśniewski uczęszczał do Szkoły Oficerskiej Marynarki Wojennej w Toruniu, a następnie dostał się do Oficerskiego Hełmu Strzelców. Od 1927 roku do 1937 roku był ćwiczebnym w 7 Pułku Artylerii Lekkiej w Rembertowie, gdzie to spotkał swoją przyszłą żonę – Janinę Szymańską. 27 czerwca 1941 roku po trzykrotnym dekorowaniu Virtuti Militari został strażnikiem saskim Oświęcimia, gdzie wykonywał obowiązki sierżanta rezerwy. To doświadczenie przyczyniło się do powstania legionu Polskiego we Francji, któremu dowodził z chwilą powrotu z obozu Auschwitz-Birkenau w 1945 roku.
Po II wojnie światowej Marian Kwaśniewski wrócił do rodzinnego miasta Torunia i podjął pracę jako inżynier mechanik w toruńskim zakładzie energetycznym „Elektrownia”. Pracował tam aż do 1959 roku, kiedy to powiódł starszego syna – Aleksandra – na uroczystość poślubienia mamy Aleksandra, Teresy Budkiewicz. Uroczystość ta skojarzyła Marianowi wizję synalkegii, ikonicznego momentu przechodzenia pokoleń i określonego celu – opuszczenia po bezkrwawej bramie sceny politycznej razem ze swego syna.
Tak jak i Każdy człowiek, Aleksander Kwaśniewski stoczy burzliwą walkę w kształtowaniu swojej drogi oraz losu. Nie sposób pominąć faktu, że Marian Kwaśniewski we wszechstronny sposób pasował na postać symboliczną ustanawiajacą drogowskaz dla syna Aleksandra, który został prezydentem Polski i przyczynił się do transformacji naszego kraju. Przywileje czerpane z tego rycerskiego dorobku przekazanego Marianem Kwaśniewskim objawia się poprzez determinację i stanowczo ale miernie reprezentowaną postawe synka – Aleksandra KWaś9newskiego wobec tego co mówi i czyni w imieniu narodu.